Αποκλειστικά ονόματα στο χωριό

Κάποια άτομα στο χωριό μας, είναι προνομιούχα και έχουνε κύρια ονόματα αποκλειστικά, που προσδιορίζουνε το συγκεκριμένο άτομο και καένα άλλο. Παναπεί, όταν λέμε Άρης, εννοούμε τον Άρη το Λαή και καέναν άλλονε. Κι' άμα λέμε Αγλαΐα, εννούμε τη Λούλα και καμμίαν άλληνε.

Οι παρακάτω χωριανοί μας (άντρες και γυναίκες), έχουνε τη χάρη και το προνόμιο να έχουνε τα αποκλειστικά ονόματα, μοναχά για δικά τους, που δεν τα μοιράζονται με άλλους. Διαβάστε παρακάτω τα “μονά” ονόματα του χωριού:

Άντρες: Άρης (όχι Αριστείδης), Αριστείδης, Δημοσθένης, Διονύσης, Επαμεινώντας, Ζαχαρίας, Θεόφιλος, Ιάκωβος, Λάμπρος, Λέανδρος, Μαρίνος, Μιλτιάδης, Ορέστης, Ορφέας, Παναγιώτης, Πάρις, Παρίσης, Σεβαστιανός, Σπυράγγελος, Σταύρος, Σωτήρης, Φαίδων, Φώτης, Χάρης, Χρύσανθος. 

Γυναίκες: Αγάπη, Αγλαΐα, Αλεξία, Αλίκη, Άλκηστη, Αντιγόνη, Αποστολία, Αρετή, Ασημίνα, Ασπασία, Αύρα, Βαρβάρα, Βενετία, Βιλελμίνη, Βιολέτα, Δανάη, Διονυσία (Νιόνια), Διοτίμα, Ελπινίκη, Εύα, Ευπραξία, Ευτέρπη, Ζωή, Ηλέκτρα, Ιουλία, Ισαβέλλα, Καίτη (όχι Κατερίνα), Καλομοίρα, Κασσιανή, Κερκύρα, Κορίνα, Λαμπρινή, Λάντα, Λίνα, Λίντα, Λουκία, Μαγδαληνή, Μαρκέλα, Μελίνα, Μιρέλλα, Μιχαέλα, Μυρτώ, Ναταλία, Νικολίνα, Νταίζη, Ουρανία, Παγώνα, Πανδώρα, Παραδείσω, Περσεφόνη, Πετρούλα, Πολυξένη, Ραφαέλα, Ρεβέκκα, Σταματέλα, Σταματική, Σταματίνα, Σταυρούλα, Στέλλα, Στεφανία, Φανή, Φοντούλα, Φρειδερίκη, Φωτούλα, Χαρά, Χαρίκλεια, Χρυσάνθη, Χρυσαυγή.

Όπως φαίνεται καθαρά, τα γυναικεία ονόματα επληθύνανε στο χωριό, με τη διάβρωση των παλαιών ηθών, αυτών που μας κληρονομήσανε οι παλαιοί μας. Πολλά νέα ζευγάρια αγνοούν τσου γονέους τους και δίνουνε ονόματα ξενόφερτα από το εξωτερικό ή από την ελληνική μυθολογία, ή από την ιστορία, έτσι για γούστο και για να είναι πιο in (;), δηλαδή να είναι πιο ασυνήθιστα από το Σπύρος και το Μαρία. Τα νέα αυτά ζευγάρια, με αυτό τον τρόπο, στερούνε τη χαρά τσου γονέωνες, τσι δύο μανάδες που τσου βυζάσανε και τσου δύο πατεράδες που τσου κουναρήσανε.

Διόδια στο χωριό, (απόκριες γαρ)

Το παρακάτω Βασιλικό διάταγμα του 1867, το διαβάσαμε στην εφημερίδα “Το Ραπόρτο”, που βγάνουνε οι Χωροπισκαδίτες στην Αθήνα και τσου τόστειλε ο κ. Γεώργιος Κοντολάτος, από την Ερατεινή Δωρίδας. 
Αφορά την επιβολή διοδίων από τη Χώρα στο Σκριπερό, για όσους...“...διέβαιναν ...την αμαξιτήν οδόν... κ.λ.π. .. κ.λ.π.”.

ΔΙΑΤΑΓΜΑ

Περί επιβολής διοδίων, εις την εκ Κερκύρας εις Σκριπερόν

εθνικήν αμαξιτήν οδόν.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α’

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Λαβόντες υπ’ όψιν το άρθρο 27 του από 16 Δεκεμβρίου1867 ΣΞΓ’
περί οδοποιίας Νόμου.

Προτάσει των Ημετέρων επί των Εσωτερικών και Οικονομικών Υπουργών, 
αποφασίσαμεν και διατάσσομεν:

Άρθρο 1.

Επί των ιππασίμων, φορτηγών και υποζυγίων ζώων, των διαβαινόντων την εθνικήν αμαξιτήν οδόν, την συνδέουσαν την Κέρκυραν, πρωτεύουσαν της ομωνύμου Επαρχίας, μετά του Σκριπερού, πρωτευούσης της Επαρχίας Όρους, και έχουσαν μήκος δεκαοκτώ περίπου σταδίων, επιβάλλονται διόδια επί τριετίαν, ως εξής:

α). Δι’ έκαστον ίππον ή ημίονον, μετά ή άνευ φορτίου, μετά ή άνευ ιππέως, λεπτά δέκα (10).

β). Δι’ έκαστον όνον ωσαύτως, λεπτά πέντε (5).

γ). Δι’ έκαστον βουν προς εμπορίαν ή κρεουργίαν, λεπτά δέκα (10).

δ). Δι’ έκαστον προς εμπορίαν ή κρεουργίαν πρόβατον, αίγα, χοίρον και λοιπά μικρά ζώα, λεπτά τρία (3).

ε). Δι’ έκαστον δίτροχον ή τετράτροχον όχημα, συρόμενον υφ’ ενός ίππου ή ημιόνου, λεπτά δεκαπέντε (15).

Καλή ιδέα για έσοδα. Να θυμηθούνε οι Συλλόγοι του χωριού, του χρόνου τσι Απόκριες, να βάλουνε και στο χωριό μας διόδια για κάθε μετακίνηση.

Να στάσουνε παβγιόνια για διόδια τσι Πλάκες, στου Παρατικού, στου Κόρακα και όθε αλλού κρίνουνε σκόπιμο, για να πλερώνουνε όλοι όσοι πάνε στα χτήματά τους. Για μετακινήσεις μέσα στο χωριό από το ένα σπίτι στο άλλο και μέχρι την πλατεία του χωριού, οι χωριανοί δεν θα πλερώνουνε.

Να γράφουμε και καμία κουτομάρα, ...έτσι για να περνάει η ώρα!